کد مطلب:48108 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

در قسمتي از كتاب سِياحت غرب آقاي قوچاني آمده است: دو مرد سياه پوش بلند قامتي، داراي لبهاي كلفت، داندانهاي بزرگ و نمايان، بيني پهن و... در راه با ايشان همراه ميشود، همچنين در اين كتاب سخن از حجرههايي آمده كه در بين راه در آنها استراحت ميكردهاند، آيا در قرآن به چنين مطالبي اشاره شده است؟

مرحوم آقا نجفي قوچاني كتاب سياحت غرب را بر اساس آن چه در آيات و روايات آمده، تنظيم نموده است، مطالب مذكور مطابق است با آيات و رواياتي كه در مورد تجسم اعمال وارد شده است، چنان كه قرآن كريم ميفرمايد: ووجَدوا ما عَمِلوا حاضِرًا; (كهف، 49) همة اعمال خود را حاضر ميبينند، يَومَ تَجِدُ كُلُّ نَفسٍ مّا عَمِلَت مِن خَيرٍ مُحضَرًا وما عَمِلَت مِن سوءٍ تَوَدُّ لَو اَنَّ بَينَها وبَينَهُ اَمَدَا بَعيدًا; (آل عمران، 30) روزي كه هر كس، آن چه را از كار نيك انجام داده حاضر ميبيند، و آرزو ميكند ميان او، و آن چه از اعمال بد انجام داده فاصلة زماني زيادي باشد.

بيشتر جزئيات مجسم شدن اعمال خوب و بد، بعد از مرگ و در قيامت در روايات بيان شده است، به عنوان نمونه در روايت آمده است كه پيامبر اكرمبه يكي از اصحابش به نام قيس بن عاصم فرمود: اي قيس! ناگزير براي تو همنشيني خواهد بود كه با تو دفن ميشود، در حالي كه او زنده است... اگر گرامي باشد، تو را گرامي ميدارد، و اگر لئيم و پست باشد تو را تسليم بدبختي ها خواهد كرد... سپس فرمود: اي قيس! اين همنشين را صالح قرار بده، زيرا اگر صالح باشد با او مأنوس خواهي شد،

و اگر فاسد باشد، ماية ترس وحشت تو ميشود; آن همنشين عمل تو است.( ر.ك: بحارالانوار، علامه مجلسي، ج 7، ص 228، مؤسسة الوفأ، بيروت / سيري در جهان پس از مرگ، حبيب اللّه طاهري، ص 310، دفتر انتشارات اسلامي. )

در روايت ديگري آمده است كه اگر انسان مؤمن باشد، عملش به صورت شخصي ظاهر ميشود كه چشمان ميت تا آن وقت چيزي زيباتر از آن نديده است، و اگر كافر باشد به صورت شخصي ظاهر ميشود كه زشتترين زشت هاست.

منزل گاه ها و حجرههايي هم كه آقاي نجفي قوچاني در كتابش نوشته، همان اعمالي است كه انسان در دنيا انجام ميدهد و در آن جا به آن صورت تجسّم پيدا ميكند.